W sierpniu 1994 roku na pikniku w Yorkville, z inicjatywy Tadeusza Pawlikow-skiego i Tadeusza Opaciana zorganizowano turniej piłkarski, w którym wzięły udział cztery drużyny: Kościelisko, Ratułów, Małe Ciche oraz Małopolska. W turnieju zwyciężyło Kościelisko. Nie była to jeszcze Liga Podhalańska, ale można potraktować ten turniej jako jej zaczątek.
Kapelan ligi, ks. Piotr Galek, tak wspominał początki góralskiej ligi:
– „Zaczęło się od tego że grywali ze sobą przedstawiciele góralskich wiosek – na początek Małe Ciche i Duże Ciche. Mąż Ani – Tadeusz Pawlikowski przyszedł pewnego dnia do mnie – pamiętam byłem wtedy w kościele „u Ryszarda” i poprosił o ogłoszenie meczu Cichego z którąś z drużyn, już dzisiaj nie pamiętam z którą…
A po tym udanym spotkaniu inni wpadli na pomysł, aby i z innych wiosek tworzyć drużyny. Rozrosło się to do tego stopnia, że praktycznie pół Podhala, każda wioska kompletowała swoją drużynę. Nawet jeśli nie miała 11 zawodników, to dobierano sobie z innych miejscowości. Zbiór tych zespołów z różnych wiosek nazwano Ligą Podhalańską.
Tak na dobre wszystko zaczęło się dopiero w 1995 roku. Do wymienionej wyżej czwórki dołączyły trzy następne drużyny – Białka, Witów i Biały Dunajec. Utworzono zarząd ligi, a pierwszym prezesem został ZDZISŁAW DOMALIK z Ostrowska, wiceprezesem – Tadeusz Opacian, sekretarzem – Grażyna Domalik, skarbnikiem – Tadeusz Pawlikowski.
Tym razem triumfowała ekipa z Kościeliska przed Szaflarami i Ostrowskiem
Otwarcie sezonu 2000 w miasteczku Justice – po prawe prezes Ligi Stanisław Ogrodny, za nim prezes ZPAP – Henryk Mikolajczyk
Rok 1997 okazał się rekordowy pod względem ilości drużyn, których startowało aż 12. Mecze rozgrywano na boiskach przy Curie High School. Ze względu na dużą ilość zgłoszonych drużyn, podzielono je na dwie grupy. Mistrza ligi wyłonił play off
W półfinałach: Szaflary – Kościelisko 3-2; Czarni Czarny Dunajec – Witów 1-0. Zwycięsko wyszła z rywalizacji drużyna Czarnego Dunajca, pokonując w finale Szaflary 2-1
Na sezon 2001/2002 Liga przeniosła się do Obozu Młodzieżowego PNA w Yorkville i jak się niebawem okazało, było to bardzo dobre posunięcie. Doskonałe boiska, zamknięty, odizolowany obiekt, doskonałe miejsce dla niedzielnego wypoczynku dla całych rodzin. Szkoda, że w latach późniejszych zrezygnowano z tego miejsca, motywują ten krok zbyt dużym oddaleniem od Chicago.
Bogusław Szaflarski odbiera zasłużony pocalunek od królowej Podhala po wygraniu przez jeo zespół sezonu ligowego
W sezonie 2003/2004 rozgrywki nadal toczyły się jednak w Obozie Młodzieżowym PNA w Yorkville. Liga powiększyła się z ośmiu do dziesięciu zespołów. Do ligi doszły – Spływ Sromowce Wyżne i Granit Czarna Góra, natomiast Zaskale po raz kolejny zmieniło nazwę (najpierw była to Wróblówka, poprzednio było Paradise-Zaskale, ostatni sezon tylko Zaskale, obecnie bardzo skomplikowany twór: Żeleźnica-Pieniążkowice).
Do końca trwała rywalizacja o pierwsze miejsce. Ostatecznie tytuł obronili Skalni, lepszym bilansem bramek od Watry-Białki. Te dwa zespoły walczyły do ostatniej kolejki z identycznym bilansem punktów – po 28 po tym gdy oba wygrały ostatnie pojedynki, ale w znacznie wyższych rozmiarach zapisali zwycięstwo Skalni i dzięki temu zespół ten obronił tytuł.
Władek Ciężczak (w srodku) jest nie tylko współżałożycielem ligi, ale i najstarszym jej uczestnikiem; jego zespół – Ratulów (poniżej) jedynym, który występuje w góralskiej lidze od jej powstania, bez żadnych przerw…
Sezon w polonijnej piłce w Chicago został zakończony ostatnią kolejką jesieni w Lidze Podhalańskiej. Aura była do końca łaskawa dla piłkarzy. W piątek jeszcze mocno padało, ale w niedzielę 21 listopada świeciło słońce – było wprawdzie chłodno, ale temperatura idealna do gry, a do tego płyty w dobrym stanie.
Tak wyglądały początki góralskiej ligi,.
Poniżej kilka zestawień, które powinny zainteresować sympatyków tej ligi.
Radość piłkarzy reprezentacji po pokonniu PLP
MISTRZOWIE
Czarny Dunajec – 11 (1997-1999, 2002, 2006, 2008, 2014-2018)
Odrowąż – 5 (2007, 2010-2012, 2019)
Skalni Stare Bystre – 3 (2003-2005)
Orawa – 2 (2009, 2013)
Szaflary – 1 (1996)
Koscielisko – 1 (1995)
Zaskale Ogień – 1 (2001)
11 razy Czarny Dunajec triumfowal w rozgrywkach Na zdjęciu – ostatni tytuł wywalczl w 2018 roku – po raz piąty z rzędu, co demonstrują zawodnicy
Wprawdzie za nami 25 lat istnienia Ligi, ale wyłoniono tylko 24 mistrzów. Dlaczego?
Oto w roku 2000 zmieniono system rozgrywek na: jesień – wiosna. Wiosnąą drużyny walczyły o Puchar burmistrza miasteczka Justice, a w jesieni rozpoczęły regularny sezon ligowy 2000/2001.
Rozgrywki pucharowe wiosną 2000 roku toczyły się od 30 kwietnia do 9 lipca – brało udział 9 zespołów: Odrowąż, Skałki, Czarni Czarny Dunajec, Ratułów, KPK Gorce, Watra-Białka, Skalni Stare Bystre, Witów i Zaskale. Zwycięzca nie otrzymał tytułu mistrza na rok 2000.
PREZESI
Liga Podhalańska miała w swojej XXV-letniej historii dziesięciu prezesów. W pierwszych latach wybierani byli początkowo na dorocznych posezonowych (lub przedsezonowych) zebraniach Ligi, potem na Sejmikach, na okres jednego roku; od 1999 roku, gdy prezesem został Stanisław Ogrodny, przedłużono kadencję do lat dwóch.
W trakcie urzędowania zrezygnowali z pełnienia funkcji – Eugeniusz Milon po kilku miesiącach, w trakcie sezonu, w roku 1999; Stanisław Ogrodny – w czasie rewanżowej rundy rozgrywek sezonu 2002/2003 oraz Marian Waliczek po pierwszym roku sprawowania urzędu.
Oto lista kolejnych stertników Ligi
ZDZISŁAW DOMALIK (1995)
JAN MĄKA (1996)
BOGUSŁAW SZAFLARSKI (1997)
ANDRZEJ ZAKRZEWSKI (1998)
EUGENIUSZ MILON (I – VI 1999)
JAN ZASADNI (1999)
STANISŁAW OGRODNY (1999- VI. 2003, VIII. 2004 XII 2006)
MARAN WALICZEK ( VI 2003- VII 2004)
DEUGENIUS MILON (VII 2004 – 2012)
TOMAASZ GRELA (2013 – ?)
Prezes Ligi Eugeniusz Milon wrecza kapitanowi LP Ryszardowi Buremu puchar po wygraniu przez reprezentacje meczu z PLP, lipiec 2012
NAZWY
Liga Podhalańska dwukrotnie zmieniała nazwę – po pozyskaniu hojnych sponsorów
• Od 2008 Sobiski Liga Podhalanka – sponsor: firma Mariana Nowackiego – Pulaski Mafrkeing, Inc
• Od 2013 – Lowell Foods Liga Podhalanka – sponsor: rirma Konrada Lowella – Lowell Foods Inetrnational
• Obok regularnych rozgrywek ligowych prowadzona była rywalizacja o Puchar Ligi. Do niespodzianki doszło w finale Pucharu Ligi w 2002 roku, kiedy Ratułów wygrał ze Skalnymi 2-1.
Watra/Białka zdobyła Puchar Ligi w 2018 roku
• Rozgrywany jest doroczny Memory Cup Lowell Foods Ligi Podhalańskiej dla uczczenia pamięci działaczy Ligi – Tadeusza Pawlikowskiego, Zdzisława Domalika, Stanisława Malinowskiego i Stanisława Ogrodnego
* W lipcu 2001 centrum polonijnej piłki w Ameryce stanowił Obóz Młodzieżowy PNA w Yorkville, gdzie rozegrano XVI Turniej Polonijny. Po raz pierwszy pokazały się w Turniejach Polonijnych drużyny z Ligi Podhalańskiej — Skalni, Duchy, Witów, Czarni i Watra-Białka. Żadnemu z nich wprawdzie nie udało się wyjść z grupy (Skalnym zabrakło jednej bramki do awansu), tym niemniej pokazały się z dobrej strony. Po dwóch latach przerwy, gdy Turnieje Polonijne rozgrywane były na Wschodnim Wybrzeżu (2002 – Garfield w New Jersey, 2003 – Nowy Jork) w turniejowe szranki, w XIX Turnieju (2004), którego organizatorem była chicagowska Warta, stanęły dwa zespoły Ligi Podhalańskiej – Watra-Białka i Skalni. Do ćwierćfinałów dotarli Skalni, którzy w ¼ finału do przerwy stawiali opór Wiśle, ale potem po prostu różnica umiejętności wzięła górę.
Radość zawodników Odrowąża po wywalczeniu tytułu w roku 2010
Zanim doszło do dorocznych spotkań z PLP, Reprezentacja Ligi Podhalańskiej rozgrywała mecze o Puchar Konstytucji 3 Maja z drużyną Związku Klubów Polskich, a także uczestniczyła w dorocznych paradach 3 Majowych w Chicago.
Pierwsze informacje o takich występach pochodzą z roku 1998. Oto na zakończenie sezonu z inicjatywy kapelana Ligi ks. Piotra Galka rozegrano mecz pomiędzy księżmi z Archidiecezji Chicago i reprezentacją over-30 Ligi
Trener Jan Horowski udziela wskazówek zawodnikom Orawy na obiekie Serbów w Homer Glen, rok 2012?
Podhalańskiej. Z tej pierwszej konfrontacji zwycięsko wyszła Liga, chociaż księża bynajmniej nie ustępowali przeciwnikowi. Mecz wywołał ogromne zainteresowanie (był zapowiadany podczas Mszy Świętych z ambon) i zgromadził ponad 1000 kibiców. Można tylko zapytać: Gdzie te czasy?
*****
Pilkarze reprezentacji z trenerem Bogdanem Zawadzkim obserwuja wykonanier rzutow karnych po meczu z PLP, zakonczonym remisem 2-2′
Niewątpliwie doroczne pojedynki reprezentacji Ligi Podhalańskiej i Polskiej Ligi Piłkarskiej budziły ogromne zainteresowanie. Rozwiązanie Polskiej Ligi Piłkarskiej przerwalo te interesująca rywalizacje. Ogółem rozegrano 18 pojedynków obu polonijnych reprezentacji. Z pomysłem takich dorocznych konfrontacji wyszedł w 1999 roku ówczesny prezes Ligi Podhalańskiej – Stanisław Ogrodny. Pomysł został zaakceptowany przez zarząd ligi z Północy i w ten sposób 7 listopada 1999 na „polach cumberlandzkich”, w obecności ponad 800 widzów doszło do pierwszego starcia. Pierwszy pojedynek zakończył się remisem 2-2, a w rzutach karnych 4-2 wygrało Południe.
Zgodnie z ustalonymi zasadami, piękny puchar, ufundowany prywatnie przez Staszka Ogrodnego, miał przejść na własność zespołu, który wygra trzy razy pod rząd, lub pięć razy w ogóle. Mało kto jednak przypuszczał, że pierwsza seria potrwa aż 8 lat, Ostatecznie wygrało ją Południe 5-3. Kolejne serie poszły szybciej – drugą wygrało Północ 3-0, zabierając na stałe kolejny puchar, ufundowany tym razem przez Stawski Soccer League. Trzecia seria także zakończyła się po trzech latach i także wynikiem 3-0, tyle że dla Południa. W 2013 rozpoczęła się kolejna, czwarta seria tych dorocznych pojedynków i zakończył w roku 2016 wygraną w serii Południa 3-1.
Niewątpliwie najbardziej efektowny był pierwszy puchar, ufundowany przez Stanisława Ogrodnego.
-. Chciałem, by trofeum się wyróżniało, by było wykonane ze szkła – powiedział ofiarodawca.. –. Piękną, kryształową piłkę sprowadziłem z Anglii za 500 dol., a postument szklany i grawerkę na pucharze wykonał artysta z Ukrainy.
Ten puchar już na stałe pozostał na Południu, u górali. Ciekawe, gdzie się teraz znajduje?
Działacze LP przed dorocznym spotkaniem z Sędziami
Oto jak przebiegała rywalizacja – kolejno: rok, miejsce spotkania, gospodarz, gość, wynik i stan serii
1999 – Schiller Park: Polka Liga Piłkarska (w skrócie: PLP) – Liga Podhalańska (LP) 2-2, rzutami karnymi 2-4, stan serii1-0 dla Południa
2000 – Summit Park: LP – PLP 0-2 (spotkanie z powodu burzy przerwano w 70 min, w serii 1-1
2001 – Schiller Park: PLP – LP 2-3, stan serii 2-1 dla Południa
2002 – Naperville: LP – PLP 2-1, stan serii 3-1 dla Południa
2003 – Naperville: PLP – LP 1-0, stan serii 3-2 dla Południa
2004 – Yorkville: LP – PLP 0-2, stan serii 3-3
2005 – Schiller Park: PLP – LP 1-1, karnymi 5-4 dla LP, stan serii 4-3 dla Południa
2006 – Yorkville: LP – PLP 2-2, rzutami karnymi 12-11 dla LP; serię wygrało Południe 5-3
**********
2007 – Schiller Park: PLP – LP 4-1, tam serii 1-0 dla Północy
2008 – Yorkville: LP – PLP 0-1, stan serii 2-0 dla Północy
2009 – River Rd: PLP – LP 2-0, serię wygrała Północ 3-0
*********************************************************
2010 – 31/Central: LP – PLP 2-1, stan serii 1-0 dla Poludnia
2011 – River Rd: PLP – LP 1-2, stan serii 2-0 dla Poludnia
2012 – Lemont: LP – PLP 2-2, rzutami karnymi 3-2 dla Poludnmia – serię wygrało Południe 3-0
*************************************************************
2013 – River Rd: PLP – LP 3-1; stan serii 1-0 dla Północy
2014 – Homer Glen: LP – PLP 6-1, stan serii 1-1
2015 – Bensenville: PLP – LP 3-3, rzutami karnymi 4-3 dla Poludnia, stan serii 2-1 dla Południa
2016 – Homer Glen: LP – PLP 3-1 – serię wygrało Południe 3-1
Reprezentacja Ligi Podhalanskiej w 2014 roku
W taki sposób uczczono 100-lecie odzyskania niepodległości…
Prezesa Lowell Foods Liga Podhalańska -Tomka Grelę czeka nie lada zadanie: nie tyko utrzymać przy życiu ligę, ale i ją rozszerzyć…