A więc powracają Turnieje Polonijne, kiedyś najważniejsze imprezy sportowej Polonii w USA i Kanadzie. Decyzja o powrocie po roku przerwy i przyznaniu roli gospodarza XXVII Turnieju Polonijnego klubowi White Eagle Detroit zapadła na ostatnim zebraniu Zarządu Turniejów Polonijnych, w chicagowskim klubie AAC Eagles.
Oto szczegóły
XXVII Turniej Polonijny odbędzie się zatem w Detroit, organizowany przez White Eagles, klub o wielkich tradycjach, który został założony w 1951 roku. . W tym samym dniu co zebranie Zarządu Turniejów , odbyło się zebranie zarządu White Eagle Detroit. Do końca tygodnia (9 grudnia) organizator ma przedstawić termin XXVII Turnieju. W rachubę wchodzą – lipiec lub sierpień 2013 roku.
Józef Zyzda (z lewej) i Henryk Matecki (po prawej) – inicjatorzy powolania do życia Turniejów Polonijnych (zdjęcie z zakończenia XXVI Tunieju w Milwaukee)
W trakcie zebrania poszerzono Zarząd Turniejów Polonijnych.Dokooptowani zostali: Max Ciszek, Jacek Kosecki i Franciszek Przybył (obaj White Eagle Detroit), prezes Związku Klubów Polonijnych Wschodniego Wybrzeża –Zbgniew Żelazowski; przedstawiciel Wisły Garfield – Piotr Gołąbek, Jerzy Karwowski z Olympii Stamford, znany dziennikarz z N. Jersey – Wojetk Ziębowicz i Sławek Tkacz (Wisła Cvicago).
Dotychczasowi członkowie zarządu to: Jacek Tyszka (Eagles) – przew. Zarządu. Joe Teluch (Warta Chicago) – sekretarz, Paweł Bartusiak –odpowiedzialny za kontakty z mediami. Richard Rabiega (prezes Polonii Milwaukee), i Janusz Bełch z Chicago.
– Każdy z nas , członków tego gremium – powiedział Jacek Tyszka w programie ‘Ligi Polonii” w Wietrznym Radiu 1080 AM – ma doświadczenie i na pewno swoimi radami będzie nam w stanie pomóc, po to abyśmy rośli w siłę. Najważniejsze jest to, by wszyscy zaczęli działać wspólnie, by wzajemnie pomagać sobie. Przykładem może być organizowany rok rocznie na Wschodnim Wybrzeżu Memoriał Kazimierzan Deyny. Nie ma tam jakichś niesnasek. U nas w Chicago mamy specyficzny klimat, gdzie trudno spotkać dwóch ludzi , mających podobne zdanie. Nie przywiązujemy wagi do tego jaką kto pełni funkcje, tylko jak pracuje. Trzeba pamiętać, że jest to dodatkowe zajęcie, które odbywa się kosztem rodziny, kosztem prywatnego czasu. To takie nasze hobby. Budujące jest to, że znajdujemy czas by spotkać się, i że wszyscy chcą wszystkim pomóc. Prosiłbym tylko i wyłącznie o współpracę. Bowiem tylko razem możemy coś zdziałać, patrzmy na pozytywy, a nie na negatywy. Zacznijmy od początku budować ten Turniej w siłę.
– Jaka jest szansa, by turniej w Detroit zgromadził znaczne więcej zespołów niż ostatni z 2010 roku , kiedy na starcie stanęło tylko 15 zespołów (w tym 7 w open i po cztery w kat over-3o i over-40)?
– Najbardziej budują nas – kontynuował Jacek Tyszka – słowa dziennikarza sportowego ze Wschodniego Wybrzeża Wojtka Ziębowicza, który powiedział, ze pomimo iż od kilkunasty laty organizują oni doroczny Memoriał Kazimierza Deyny, najważniejszy jest dla nich Turniej Polonijny.
Ale nawet gdybyśmy mieli wrócić do I Turnieju Polonijnego z 1986 roku, kiedy na starcie stanęło tylko sześć zespołów, to ta tradycja zobowiązuje. Detroit zapewnia nas, że trzy kluby z Kanady już wyraziły zainteresowanie uczestnictwem. Podobnie jak Wisła Garfied i Olympia Stamford. Budujące jest to, że wszyscy dążą do tego , by Turniej odbył się w następnym roku.
Jak uatrakcyjnić Turnieje Polonijne, by przybywali gromadnie kbiice?
Zarząd Turniejów Polonijnych koncentruje się na tym, by maksymalnie pomóc organizatorowi. Ufundujemy główną nagrodę, staramy sie by patronat nad XXVII Turniejem objął Konsulat Generalny RP w Chicago, chcemy zainteresować Turniejem Amerykańską Federację i PZPN. Po weryfikacji i sprawdzeniu postanowiliśmy obniżyć wpisowe do Turnieju z $600 do $400. Myślimy o wprowadzeniu drużyn młodzieżowych, ale to na szerszą skale nastąpi prawdopodobnie dopiero na XXVIII Turnieju, w 2014 roku w N. Jorku,
Zaproszenia zostaną wysłane po kolejnym zebraniu Zarządu, które zaplanowaliśmy na 7 stycznia i otrzymają je wszystkie kluby. Postaramy się, by jak najwięcej z nich zameldowało się w Detroit.
***’
Czy uda się zainteresować, namówić polonijne kluby, by pojechały do Detroit w 2013 roku i do N. Jorku w 2014 roku? Czy rok przerwy nie zaszkodził tej idei? O tym przekonamy się dopiero za kilka miesięcy, gdy będzie już znana liczba uczestników najbliższego Turnieju. Z pewna rezerwą przyjąłem jednak deklarację Wojtka Ziębowicza, że dla nich (Wschodniego Wybrzeża) Turnieje Polonijne są najważniejsze. Skąd ta rezerwa? Zespoły ze Wschodniego Wybrzeża w skromnej , wręcz symbolicznej ilości zjawiały się od pewnego czasu na Turniejach w Chicago czy Milwaukee. Znacznie więcej chicagowskich teamów przyjeżdżało na Turnieje na Wschodnim Wybrzeżu By nie być gołosłownym co do moich obaw, przypomnę, że przed dwoma laty, na XXV Turnieju organizowanym w Yorkville przez AAC Eagles, po raz pierwszy w historii zabrakło przedstawicieli Wschodniego Wybrzeża. Natomiast na Memoriale Kazimierza Deyny, organizowanym w tym samym czasie na Polance Sokołów w New Jersey, uczestniczyło aż 23 miejscowych drużyn
To dobrze, że obniżono wpisowe, chociaż nie wiem, jak odbije się na puli nagród.
Są tacy, który twierdza, że czas Turniejów Polonijnych już przeminął, a w dzisiejszych, bardzo trudnych dla większości polonijnych klubów czasach, wyjazdy z N. Jorku do Chicago czy na odwrót, są bardzo kosztowne i tylko nielicznych na takie eskapady stać.
Z drugiej jednak strony Turnieje Polonijne mają piękną tradycje i należy się cieszyć., że Zarząd Polonijny próbuje po roku przerwy do nich powrócić.
Kilka faktów z historii Turniejów Polonijnych
* Najwięcej wygranych Turniejów ma na koncie Eagles Chicago – aż 11, Polonia Mielec – 4 (wszystkie pod rząd, w latach 2003-2006), po dwa wygrane Turnieje Polonijne – White Eagle Detroit, Wisła Garfield;i
Najwięcej triumfów ma na koncie AAC Eagles Chcago, który wygrał aż 11 Turmiejów Polonijnch. Na zdjęciu – po ostatnim zwycieskim turnieju – w 2010 w Milwaukee
Po zwycięskim finale z Capitolem Czarni Jasło na wodę kierownika drużyny polała się woda...
* Najczęściej podejmowała uczestników Turniejów Polonia Milwaukee, która zorganizowała sześć Turniejów Polonijnych; następnie Wisła Chicago – 3 Turnieje; Eagles Chicago, PNA St, Louis i Polonia N. Jork – po 2;
* Rekord uczestnictwa zespołów – 36 należy do Turnieju zorganizowanego przez Wartę w 2004 rok u w Libertyville; w Turnieju Wisły Chicago w 1997 roku uczestniczyły 34 zespoły; 33 – turniej Cracovii Chicago w 1993; 32 – Hazlet w New Hersery (PASA) w 1998; kilka dalszych Turniejów zgromadziło 30 lub 31 zespołów;
* Najskromniejszy udział – 6 zespołów zgromadził I Turniej w 1986 w Milwaukee (cztery zespoły z Chicago – Eagles, Wisła, Błyskawica i Podhale ponadto Polonia. Milwaukee i Polonia Windsor z Kanady;
* Rekord frekwencji widowni – ok. 3.000 osób w 1988 roku na III Turnieju organizowanym przez Wisłę, śledziło na Hanson Stadium pierwszy mecz All Stars Sport-Review z udziałem byłych gwiazd polskiej piłki -Włodzimierza Lubańskiego, Kazimierza Deyny, Jana Tomaszewskegoi, Roberta Gadochy
* Tylko trzy razy gospodarze triumfowali w organizowanych przez siebie Turniejach. Ta sztuka udała się Błyskawicy Chicago w 1999; White Eagle Detroit w 1992 i Polonii N. Jork w 2009 roku;
* Tylko raz zdarzyło się. jeden klub wygrał wszystkie trzy kategorie – open, over-30 i over-40 – tak było na XXVI Turnieju w Milwaueke w 2010 roku;.
* Podczas XII Turnieju 1997 roku (Wisła) powołany został Zarząd Turniejów Polonijnych, który ustala regulamin Turniejów, załatwia kwestie sporne i powołuje kolejnego organizatora. Na jego czele stanął zasłużony działacz polonijny – prezes Metropolitan Soccer League i jednego z najstarszych polonijnych klubów w Ameryce – A.A.C. Eagles Chicago – Józef Zyzda; kolejnym przewodniczącym Zarządu był przez krótki okres Zbigniew Kupcewicz (Warta Chicago), a od 2002 po dzień dzisiejszy Jacek Tyszka (Eagles Chicago)
* W 1998 roku po raz pierwszy Turniej zawitał na Wschodnie Wybrzeże – gdzie istnieje ponad 20 klubów polonijnych i prężnie działa od 1989 od Związek Polonijnych Klubów Piłkarskich w USA; w latach późniejszych Turnieje Polonijne jeszcze czterokrotnie organizowane były na Wschodnim Wybrzeżu – dwukrotnie przez Polonię N. Jork; ponadto przez Wisłę Garfield i Olympię Stamford (Connencticut)
Tekst i zdjęcia – Wiesław Książek